Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΤΟ BASKET

Η παιδαγωγική στο Basket
Ο όρος ''Παιδαγωγική'' προέρχεται από τη λέξη ''παιδαγωγός'' που ακριβολογώντας σημαίνει το πρόσωπο που ''άγει'', καθοδηγεί και εποπτεύει τα παιδιά. Η   ''παιδαγωγική'' είναι πλέον ένας διεθνής εκπαιδευτικός όρος και χρησιμοποιείται, για να περιγράψει, να επεξηγήσει και να καθορίσει το έργο του δασκάλου - του προπονητή στη δική μας περίπτωση - την τέχνη της διδασκαλίας και γενικότερα την επιστήμη που πραγματεύεται τις θεμελιώδεις αρχές και μεθόδους διδασκαλίας των παιδιών...................
	Η Παιδαγωγική σαν Τέχνη και σαν Επιστήμη
	Παιδαγωγική σημαίνει διδασκαλία και η αθλητική παιδαγωγική είναι η επιστήμη και η τέχνη της διδασκαλίας, με την οποία οι προπονητές - που δεν είναι τίποτα άλλο από δάσκαλοι του αθλητισμού - διδάσκουν την τεχνική, την τακτική και ό,τι άλλο απαιτείται για την καλύτερη εκμάθηση και εκτέλεση των διαφόρων αθλημάτων. Η αθλητική παιδαγωγική δεν είναι απλώς μια τέχνη που βασίζεται στα έμφυτα χαρακτηριστικά ενός δασκάλου, συνοδευόμενα από τις εμπειρίες του. Επιμέρους στοιχεία στη γενική σύστασή της αθλητικής παιδαγωγικής αποτελούν και η κατασταλαγμένη φιλοσοφία, οι ικανότητες επικοινωνίας, η κατανόηση του τρόπου ενεργοποίησης των αθλητών. Μαζί με την κατάλληλη δόση ενθουσιασμού και θετικής προδιάθεσης, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν το έργο του δασκάλου - προπονητή να γίνει πιο αποτελεσματικό. Εκτός όμως από αυτά υπάρχουν και τα στοιχεία που μας δίνει η επιστήμη της αθλητικής παιδαγωγικής τα οποία αναπτύσσονται εκτενέστερα στη συνέχεια. Μελετώντας επιτυχημένα αθλητικά προγράμματα που εφαρμόζουν τις αρχές της αθλητικής παιδαγωγικής, μπορεί κάποιος να γνωρίσει καλύτερα πώς οι επιτυχημένοι προπονητές οργανώνουν την αθλητική περίοδο, πώς επιλέγουν και επιδεικνύουν τις δεξιότητες - ασκήσεις που διδάσκουν και τη σειρά με την οποία τις διδάσκουν, πώς δίνουν οδηγίες λεκτικά και πώς δίνουν ανατροφοδότηση. Βασική αρχή στην όλη διαδικασία είναι η άρτια γνώση του αθλήματος. Ο δάσκαλος - προπονητής πρέπει να γνωρίζει σε βάθος την τεχνική και τακτική του μπάσκετ. Αυτή η βαθύτερη κατανόηση των αρχών του αθλήματος τον βοηθάει να μεταδώσει τις γνώσεις του στους αθλητές πιο αποτελεσματικά και επιπλέον να αναπτύξει την ικανότητα να προπονεί ανάλογα με την περίσταση. Πρέπει να έχει την ικανότητα να αναλύει και να συνθέτει τις τεχνικές και την τακτική, να τις βλέπει από τις άλλες οπτικές γωνίες, να τις εφαρμόζει, προσαρμόζει, ολοκληρώνει και να τις αξιολογεί κριτικά για κάθε αθλητή. Οι προπονητές που είναι δάσκαλοι κάνουν πολύ περισσότερα από το να παρουσιάζουν απλώς τις τεχνικές και την τακτική, φροντίζουν ώστε οι αθλητές τους να αποκτήσουν μια πραγματική κατανόηση γι΄ αυτές. Τους βοηθούν να καταλάβουν το πώς κάθε τεχνική και τακτική ταιριάζει μέσα στη συνολική εικόνα του αθλήματος. Αγωνίζονται να τους εφοδιάσουν με διορατικότητα έτσι ώστε να μπορούν να παίρνουν έξυπνες αποφάσεις για το πώς να αγωνίζονται σε κάθε περίσταση. Για να έχει κάποιος αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας σε όλα αυτά σαν προπονητής, θα πρέπει να έχει ολοκληρωμένες γνώσεις και κατανόηση όχι μόνο των βασικών αρχών του μπάσκετ. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να έχει και εμπεριστατωμένη κατανόηση των επιστημών όπως η Εργοφυσιολογία, η Αθλητική Ψυχολογία, η Αθλητιατρική, η Αθλητική Κοινωνιολογία. Οι επιστήμες αυτές βοηθούν στην ολοκληρωμένη γνώση του αθλητή - μαθητή και των αναγκών του, ανάλογα με την ηλικία του και τις κοινωνικές και ψυχοκινητικές του ανάγκες. Οι γνώσεις αυτές αποτελούν το θεμέλιο λίθο στην αποτελεσματική χρήση των κανόνων της αθλητικής παιδαγωγικής, που θα μελετήσουμε στη συνέχεια.
	Πώς μαθαίνουν οι αθλητές
	Η προπονητική είναι διδασκαλία, και η διδασκαλία είναι ο τρόπος με τον οποίο βοηθάμε κάποιον να μάθει κάτι. Για να βοηθήσουμε τους αθλητές - μαθητές να μάθουν, θα πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργούν οι διαδικασίες της μάθησης στο ανθρώπινο μυαλό. Ο προπονητής που κατανοεί το πώς μαθαίνουν οι αθλητές του, έχει μεγαλύτερη ικανότητα μετάδοσης των γνώσεών του.
	Τι είναι Μάθηση;
	Για να προετοιμάσουμε το ταξίδι μέσα στο μυαλό του αθλητή, πρέπει να εξηγήσουμε τον όρο ''δεξιότητα'', που τον χρησιμοποιούμε, για να περιγράψουμε τρεις έννοιες. Πολλές φορές αναφέρεται με τον όρο ''εκτέλεση'' ή ''ικανότητα εκτέλεσης''. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι '' η δεξιότητα του jump shot είναι από τις πλέον δημοφιλείς στο χώρο του μπάσκετ''. Θα ,μπορούσαμε εύκολα να αντικαταστήσουμε τη λέξη δεξιότητα με την έκφραση ικανότητα εκτέλεσης στην προηγούμενη πρόταση. Δεξιότητα μπορεί επίσης να ονομαστεί και η ποιότητα της κινητικής απόδοσης κάποιου. Όταν λέμε ''αυτός επιδεικνύει άριστη δεξιότητα στο σουτ'', χρησιμοποιούμε τον όρο δεξιότητα με την έννοια της ποιότητας στην εκτέλεση ενός σουτ. Επίσης, με τον όρο δεξιότητα θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ένα σύνολο κινήσεων που αποτελούν μια συγκεκριμένη άσκηση ή σύστημα κινήσεων στην άμυνα ή στην επίθεση. Μάθηση είναι μια σχετικά μόνιμη βελτίωση στην απόδοση που πηγάζει από συνεχή άσκηση. Επειδή η μάθηση δεν είναι ευθέως παρατηρήσιμη (είναι μια εσωτερική αλλαγή), πρέπει το αποτέλεσμά της μα συνάγεται από την αλλαγή στην απόδοση διαχρονικά. Επειδή και άλλοι παράγοντες, εκτός από τη μάθηση, μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στην απόδοση, δεν είναι πάντα εύκολο να γνωρίζουμε αν ένας αθλητής έχει στην πραγματικότητα μάθει μια δεξιότητα (έχει αποκτήσει π.χ. την ικανότητα εκτέλεσης) είναι πιθανό η καλή του απόδοση να οφείλεται σε άλλου είδους λόγους (π.χ. στον παράγοντα τύχη, στην καλύτερη φυσική κατάσταση ή στην καλύτερη αυτοσυγκέντρωση). Το κριτήριο για να γνωρίζουμε αν πραγματικά υπήρξε μάθηση, είναι αν η βελτίωση στην απόδοση δεν είναι περιστασιακή αλλά σχετικά μόνιμη διαχρονικά.
	Τα τρία Στάδια της Μάθησης
	Η διαδικασία της μάθησης ολοκληρώνεται σε τρία στάδια: το διανοητικό στάδιο, το στάδιο άσκησης και το αυτόματο στάδιο. Αυτά τα τρία στάδια απεικονίζονται στο παρακάτω σχέδιο σαν ένα μαθησιακό συνεχές. Είναι σημαντικό να τα κατανοήσουμε ξεχωριστά, γιατί το καθένα απαιτεί διαφορετικές δοδακτικές στρατηγικές.
		Διανοητικό στάδιο
		Σε αυτό το στάδιο, ο βασικός σκοπός του αθλητή είναι η κατανόηση των κινήσεων που απαιτούνται για τη σωστή εκτέλεση διαφόρων δεξιοτήτων όπως η πάσα, η ντρίπλα κ.λ.π. Για να το κατορθώσει αυτό, απαιτείται μεγάλη διανοητική δραστηριότητα, καθώς θα πρέπει να αναζητήσει ένα διανοητικό σχέδιο σωστής τεχνικής και συγχρονισμού. Επειδή λοιπόν το πρώτο στάδιο της εκμάθησης στηρίζεται σε διανοητικές διεργασίες λέγεται και διανοητικό στάδιο. Ποιος όμως είναι ο ρόλος του προπονητή σε αυτό το στάδιο; Για να βοηθήσουμε τους αθλητές να μάθουν τη δεξιότητα του σουτ ή της πάσας, για παράδειγμα, πρέπει να βρούμε κάποιο τρόπο για να κατανοήσουν την ακολουθία των στοιχείων που συνθέτουν αυτές τις δεξιότητες. Ο καλύτερος τρόπος, για το πετύχουμε αυτό , είναι με επιδείξεις και επεξηγήσεις. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χρόνος εκμάθησης διαφέρει από αθλητή σε αθλητή. Είναι απαραίτητο στο σημείο αυτό να αναφέρουμε μια κλασική ''παρεξήγηση'', ένα  μύθο που πολλές φορές σαν προπονητές μας αρέσει να πιστεύουμε: ''η επίδοση των αθλητών που μαθαίνουν γρήγορα, θεωρείται ότι οφείλεται στη διδακτική ικανότητα του προπονητή. Για αυτούς που μαθαίνουν αργά, θεωρούμε ότι η δυσκολία οφείλεται στη χαμηλή ικανότητα για μάθηση που επιδεικνύουν οι ίδιοι οι παίκτες. Επιτυγχάνουμε περισσότερο, όταν προσέχουμε να μη διδάσκουμε πάρα πολλά κατά τη διάρκεια αυτού του διανοητικού σταδίου, γιατί εύκολα μπορεί να υπερφορτώσουμε τα ''μαθησιακά κυκλώματα'' του αθλητή. Χρειάζεται να υπερπηδήσουμε την επιθυμία να το κάνουμε, απλά και μόνο γιατί είμαστε καλοί στο άθλημά μας και μας δίνετε η ευκαιρία να δείξουμε τι γνωρίζουμε. Επίσης μερικές φορές είμαστε ανυπόμονοι και προσπαθούμε να προχωρήσουμε γρηγορότερα από όσο οι μαθητές μας (αθλητές) είναι ικανοί να μάθουν.
		Στάδιο Εξάσκησης
		Το επόμενο στάδιο μάθησης αποκαλείται στάδιο εξάσκησης, χωρία αυτό να σημαίνει ότι η εξάσκηση είναι αποκλειστικό μέρος του σταδίου αυτού. Στο στάδιο αυτό δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ποιότητα εξάσκησης για τελειοποίηση της δεξιότητας. Επίσης οι αθλητές θα πρέπει να αφιερώσουν πολύ περισσότερο χρόνο σε σύγκριση με το διανοητικό στάδιο. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου η διανοητική ενέργεια που απαιτείται είναι λιγότερη, και η διανοητική δραστηριότητα μετατοπίζεται  από την έμφαση στη μάθηση της ακολουθίας των κινήσεων στην τελειοποίηση του συγχρονισμού και του συντονισμού κάθε φάσης της μπασκετικής δεξιότητας. Καθώς οι αθλητές θα μαθαίνουν τα θεμελιώδη και τα βασικά στοιχεία του μπάσκετ ή τους μηχανισμούς, όχι μόνο τα λάθη τους θα μειώνονται αλλά και η εκτελεστική τους ικανότητα θα γίνεται πιο σταθερή (γεγονός που αποτελεί ένα καλό σημάδι ότι επήλθε μάθηση). Σε αυτή τη φάση της μάθησης το διανοητικό σχέδιο που δημιουργήθηκε στο πρώτο στάδιο εφαρμόζεται στην πράξη. Ο ρόλος του προπονητή σε αυτό το σημείο είναι ιδιαίτερα σημαντικός, γιατί η ανατροφοδότηση από τις αισθήσεις των αθλητών πρέπει να συμπληρώνεται από την ανατροφοδότηση του προπονητή, που βοηθά τα μέγιστα στη μάθηση.
		Στάδιο Αυτοματισμού
		Καθώς οι αθλητές συνεχίζουν να προπονούνται στις μπασκετικές δεξιότητες, η ικανότητά τους για εκτέλεση γίνεται όλο και πιο αυτόματη. Κατά συνέπεια απελευθερώνουν περισσότερο διανοητικό δυναμικό, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν, για να συγκεντρωθούν στα πιο κρίσιμα σημεία των ασκήσεων ή των δεξιοτήτων, με σκοπό να επιτύχουν ανώτερη επίδοση ή να προσθέσουν άνεση και ύφος στις κινήσεις τους. Στα στάδιο του αυτοματισμού οι μπασκετικές ικανότητες έχουν γίνει πολύ αξιόπιστες και όταν κάνουν κάποιο λάθος, σχεδόν πάντα γνωρίζουν τι να κάνουν, για να διορθώσουν το πρόβλημα που το προκάλεσε. Ουσιαστικά οι αθλητές αρχίζουν να σκέφτονται λιγότερο το πώς να εκτελούν τη δεξιότητα. Στο στάδιο του αυτοματισμού, η παρέμβαση της σκέψης για υπερανάλυση των κινήσεων συνήθως βλάπτει την απόδοση των αθλητών. Η δεξιότητα έχει τώρα τόσο αυτοματοποιηθεί, ώστε όταν αρχίζουν να την αναλύουν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής της, καταστρέφουν την επίδοσή τους. Γι' αυτό και πολλοί προπονητές παρακινούν τους αθλητές τους να ''παίζουν ελεύθερα, χωρίς να σκέφτονται!'' και για το λόγο αυτό υπάρχει ο γνωστός όρος στο αμερικάνικο μπάσκετ ''Let it happen! (''άστο να συμβεί!''). Στο στάδιο αυτοματισμού της μάθησης μιας δεξιότητας, ο προπονητικός ρόλος γίνεται πολύ διαφορετικός από το ρόλο στα αρχικά στάδια της μάθησης. Αν και οι περισσότερες πολύπλοκες αθλητικές δεξιότητες ποτέ δε μαθαίνονται πλήρως, είναι απαραίτητη μία επανάληψη, χωρίς να γίνεται με τη μορφή βαρετής ρουτίνας. Ο προπονητικός ρόλος όμως αλλάζει ουσιαστικά, από προπονητικός για μάθηση σε προπονητικός για εκτέλεση στο στάδιο του αυτοματισμού. Αυτή είναι μία κρίσιμη διαφορά που θα πρέπει να προσεχτεί από όλους τους προπονητές.
	Διδασκαλία Αθλητικών Δεξιοτήτων
	Πώς ο δάσκαλος - προπονητής μπορεί ή πρέπει να διδάσκει τις αθλητικές δεξιότητες; Οι κύριες αρχές διδασκαλίας δεν είναι μόνο εφαρμόσιμες στην τεχνική, αλλά και εξίσου εφαρμόσιμες στη διδασκαλία των άλλων αντικειμένων. Τα τέσσερα βήματα για τη διδασκαλία αθλητικών δεξιοτήτων είναι: Εισαγωγή στη δεξιότητα - άσκηση. Επίδειξη και σύντομη επεξήγηση της δεξιότητας - άσκησης. Εξάσκηση στη δεξιότητα - άσκηση. Παροχή ανατροφοδότησης για τη διόρθωση λαθών
		Εισαγωγή στη Δεξιότητα
		Παρουσιάζουμε τη δεξιότητα με ενθουσιασμό που εκφράζεται όχι μόνο με λόγια αλλά και με ενέργειες. Χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν απλούστερη γλώσσα έτσι, ώστε να γίνεται κατανοητή από τους αθλητές. Όσο πιο νεαροί είναι οι αθλητές, τόσο πιο απλά πρέπει να είναι τα λόγια μας. Η εισαγωγή πρέπει να είναι πολύ σύντομη, ίσως όχι πάνω από τρία λεπτά. Μια καλή εισαγωγή, για να είναι επιτυχημένη, πρέπει να προσελκύει την προσοχή της ομάδας. Καθιερώνουμε μία σταθερή διαδικασία στην προπόνηση, για την εκκίνηση κάθε συγκέντρωσης για διδασκαλία. Καλό θα είναι πάντα να αρχίζουμε από ένα προκαθορισμένο σημείο ή να έχουμε κάποιο σύνθημα (π.χ. σφυρίζουμε δυνατά ή χτυπάμε παλαμάκια), για να προσελκύσουμε την προσοχή των αθλητών μας. Όταν αρχίσει η διδασκαλία, ο προπονητής θα πρέπει να έχει οπτική επαφή με όλη την ομάδα, πράγμα που απαιτεί την κατάλληλη τοποθέτηση των αθλητών στο χώρο. Αν είναι πολύ αραιά ή πυκνά τοποθετημένοι, θα είναι πολύ δυσκολότερο για μας να διατηρήσουμε την προσοχή τους σε αυτά που διδάσκονται. Βεβαιωνόμαστε ότι ο χώρος πίσω μας δεν προκαλεί διάσπαση της προσοχής με ποικιλία ερεθισμάτων και ότι οι αθλητές δεν ενοχλούνται από τον ήλιο έχοντας την πλάτη τους προς αυτόν, εάν η διδασκαλία διεξάγεται σε ανοικτό χώρο. Προσπαθούμε, επίσης, να επιλέξουμε ένα χώρο για προπόνηση με τη μικρότερη δυνατή φασαρία έτσι, ώστε οι αθλητές να μπορούν να μας ακούν καλά. Τέλος, μια καλή εισαγωγή πρέπει να συμπεριλαμβάνει την ονομασία της δεξιότητας και το λόγο για τον οποίο θα πρέπει οι αθλητές να τη μάθουν. Μερικές φορές ο λόγος για τον οποίο πρέπει να διδαχτεί μια δεξιότητα δεν είναι προφανής, ειδικά σε αθλητές με μικρή εμπειρία. Όσο πιο πολύ καταλαβαίνουν οι αθλητές γιατί μαθαίνουν κάποια συγκεκριμένη δεξιότητα και το πώς εντάσσεται στο συνολικό σχέδιο της συμμετοχής τους στο άθλημα, τόσο ευκολότερο είναι γι΄ αυτούς να αναπτύξουν ένα διανοητικό σχέδιο για τη μάθηση. Επίσης, αυξάνεται το ενδιαφέρον τους για μάθηση, επειδή γνωρίζουν για ποιο λόγο τους ζητούν να μάθουν κάτι.
		Επίδειξη και Επεξήγηση της Δεξιότητας
		Η επίδειξη και επεξήγηση είναι οι τρόποι με τους οποίους οι αθλητές παίρνουν βοήθεια, για να δημιουργήσουν ένα διανοητικό σχέδιο για μια δεξιότητα. Η δεξιότητα πρέπει να επιδειχθεί από κάποιον ή κάποιους οι οποίοι μπορούν να την εκτελέσουν πολύ καλά και τους οποίους οι αθλητές σέβονται. Καλό είναι να προσέχουμε ορισμένες λεπτομέρειες, όταν κάνουμε επιδείξεις. Αρχικά η δεξιότητα ή η άσκηση θα πρέπει να επιδειχθεί ολοκληρωμένη στην πραγματική της διάσταση(εάν είναι σκόπιμο σε συνθήκες αγώνα). Η επίδειξη θα πρέπει να γίνει πολλές φορές με διαφορετικές προσεγγίσεις και πάντα για τη δεξιά και την αριστερή πλευρά (για δεξιόχειρες και αριστερόχειρες). Αν η δεξιότητα είναι πολύπλοκη, επιδεικνύουμε τα κύρια μέρη ξεχωριστά. Κατά τη διάρκεια της επίδειξης πρέπει να επεξηγούμε τη δεξιότητα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι δυσκολότερο για τους πιο πολλούς αθλητές να μετατρέψουν τις λέξεις σε ένα διανοητικό σχέδιο για την εκτέλεση της δεξιότητας από ότι να βασιστούν στην επίδειξη. Ακολουθούμε τις πιο κάτω αρχές για τις επεξηγήσεις προς τους παίκτες: Πριν την επίδειξη τονίζουμε ένα ή δύο σημαντικά πράγματα, τα οποία οι αθλητές πρέπει να προσέξουν. Βεβαιωνόμαστε ότι η επεξήγηση που δίνουμε συμφωνεί με αυτό που επιδεικνύουμε. Δίνουμε την επεξήγηση είτε σαν προετοιμασία για το τι θα δουν οι αθλητές είτε σαν ενίσχυση αυτού που μόλις είδαν. Καλό θα ήταν να συσχετισθεί η καινούρια δεξιότητα με αυτές που έχουν ήδη διδαχθεί, γιατί τα κινητικά προγράμματα για μια δεξιότητα είναι γενικευμένοι κανόνες. Έτσι είναι πιθανόν να μεταφέρουμε κάποιους από τους κανόνες αυτούς για κίνηση, στη νέα δεξιότητα προς μάθηση. Για παράδειγμα, αν διδάσκουμε το βηματισμό της περιστροφής στην άμυνα, οι κινήσεις είναι όμοιες με την  περιστροφή στην επίθεση. Τέλος πρέπει να ελέγξουμε εάν οι αθλητές κατανόησαν το πώς θα εκτελέσουν τη δεξιότητα. Δε θα πρέπει απλά να τους ρωτήσουμε εάν την κατάλαβαν ή όχι, αλλά να κάνουμε ερωτήσεις ουσίας, για να δούμε εάν όντως υπάρχει κατανόηση και στη  συνέχεια να απαντήσουμε σε ερωτήσεις που πιθανόν να έχουν.
		Εξάσκηση στη Δεξιότητα
		Οι αθλητές πρέπει να ξεκινήσουν την εξάσκηση στη δεξιότητα το ταχύτερο δυνατό μετά την επίδειξη και την επεξήγηση. Στο σημείο αυτό πρέπει να πάρουμε μια κρίσιμη απόφαση. Οι αθλητές θα ασκηθούν στη δεξιότητα όλοι μαζί ή θα χωριστούν σε τμήματα; Είναι πλέον συνηθισμένη προπονητική τακτική στο μπάσκετ η προπόνηση σε ''σταθμούς'', ειδικά εάν ο προπονητής έχει τη δυνατότητα διδακτικής βοήθειας (βοηθούς προπονητές). Καθολική ή τμηματική προπόνηση; Η σκοπιμότητα της καθολικής προπόνησης είναι προφανής. Η δεξιότητα διδάσκεται ολόκληρη ως έχει. Η τμηματική μέθοδος είναι στην ουσία καθολική - μερική καθολική μέθοδος. Διδάσκουμε την καθολική μέθοδο όπως σκιαγραφήθηκε, την εφαρμόζουμε κατά τμήματα και μετά συνδυάζουμε τα τμήματα πάλι σε ένα σύνολο, μέσω προπόνησης. Ποια είναι η καλύτερη μέθοδος; Όταν είναι δυνατόν, είναι καλύτερα να προπονούμε συνολικά τη δεξιότητα, για να αποφεύγουμε έτσι το χάσιμο χρόνου να συνδυάσουμε πάλι τα τμήματα σε ένα σύνολο. Όμως εάν η δεξιότητα είναι τόσο πολύπλοκη, ώστε οι αθλητές να μην μπορούν να αναπτύξουν ένα καλό διανοητικό σχέδιο (το πρώτο στάδιο της μάθησης), τότε είναι καλύτερα να διαιρούμε τη δεξιότητα σε τμήματα. Πολλές φορές θα πρέπει να προτιμήσουμε την τμηματική προπόνηση καθαρά για λόγου χώρου και επαφής με την μπάλα, για μεγαλύτερο διάστημα εξάσκησης από όλους τους αθλητές. Αυτή είναι και μία χρησιμότητα της φιλοσοφίας για την προπόνηση σε σταθμούς, που χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά στο μπάσκετ.
	Παροχή Ανατροφοδότησης για τη Διόρθωση Λαθών Θετική Προσέγγιση
	Η απλή προπόνηση δεν μπορεί να βελτιώσει την απόδοση των αθλητών. Στη διαδικασία της μάθησης σημαντικό ρόλο παίζει η σωστή καθοδήγηση των αθλητών στη  διόρθωση των λαθών τους. Ο προπονητής θα πρέπει να δώσει δύο είδη πληροφοριών στους αθλητές: α) πώς συγκρίνεται η απόδοση που έχει πραγματοποιηθεί, με την επιθυμητή, β0 πώς πρέπει να αλλάξουμε μια λανθασμένη απόδοση, προκειμένου να πλησιάσουμε πιο κοντά στην επιθυμητή απόδοση. Τα δύο αυτά είδη πληροφοριών λέγονται ανατροφοδότηση. Για να λειτουργήσει όμως θετικά η διαδικασία της ανατροφοδότησης θα πρέπει να κατανοήσουμε ποια λάθη κάνουν οι αθλητές. Τα λάθη μπορεί να είναι δύο τύπων: α) τα λάθη στη μάθηση και β) τα λάθη στην εκτέλεση. Λάθη στη μάθηση είναι αυτά που συμβαίνουν, επειδή οι αθλητές δε γνωρίζουν πώς να εκτελέσουν μία δεξιότητα, δηλαδή να έχουν αναπτύξει ακόμη το σωστό κινητικό πρόγραμμα. Τα λάθη στην εκτέλεση δε γίνονται, επειδή οι αθλητές δε γνωρίζουν πώς να εκτελέσουν τη δεξιότητα, αλλά επειδή κάνουν κάποιο λάθος στην εκτέλεση αυτών που θεωρητικά ήδη γνωρίζουν. Αυτά τα λάθη μπορεί να οφείλονται σε έλλειψη προσοχής ή κινήτρων ή σε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Πρέπει να είμαστε ικανοί να διακρίνουμε  τα λάθη μάθησης από τα λάθη εκτέλεσης, για να καταλάβουμε αν ο ρόλος μας θα πρέπει να είναι ρόλος προπονητού για μάθηση ή για εκτέλεση. Στο σύνολό τους αυτά που παραθέτουμε έχουν ως σκοπό να μας ενθαρρύνουν να χρησιμοποιήσουμε τη θετική προσέγγιση, όταν προπονούμε τους αθλητές μας. Είναι μια πραγματική πρόκληση να μένουμε θετικοί, όταν οι αθλητές μας επανειλημμένα εκτελούν μια δεξιότητα λανθασμένα ή δε δείχνουν ενθουσιασμό για μάθηση. Βέβαια, είναι απογοητευτικό να βλέπουμε αθλητές οι οποίοι δε συμμορφώνονται με τι συμβουλές μας και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο λάθος. Είναι επίσης φυσικό να απογοητευόμαστε μερικές φορές, όταν διδάσκουμε αρχάριους ή ακόμη και αθλητές υψηλού επιπέδου. Παρόλα αυτά ένα μέρος της επιτυχημένης προπονητικής είναι το να ελέγχουμε αυτή την απογοήτευση. Η θετική προσέγγιση στην προπονητική για μάθηση θεωρεί την προπόνηση σαν μια ευκαιρία για τους αθλητές να κάνουν λάθη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι, αν δεν εντοπιστεί ένα λάθος, δεν μπορεί να διορθωθεί. Τα λάθη μας πληροφορούν για την πρόοδο που επιτυγχάνουν οι αθλητές μας κατά τη διαδικασία της μάθησης. Επισημαίνουμε τα λάθη με υπομονή και βοηθάμε τους αθλητές με ενθουσιασμό να τα διορθώσουν. Στο σύνολό της ομάδας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε συγκεκριμένη θετική ανατροφοδότηση, για να δώσουμε έμφαση σε σωστές ομαδικές ή ατομικές εκτελέσεις. Αυτές οι  εκτελέσεις και η ανατροφοδότηση που ακολουθεί, θα λειτουργήσουν ενισχυτικά για τους τύπους της συμπεριφοράς και του παιχνιδιού που θέλουμε να δούμε. Χρησιμοποιούμε αυτή την προσέγγιση μόνο για θετικές παρατηρήσεις. Κρατάμε τις αρνητικές παρατηρήσεις για ατομικές ιδιωτικές συζητήσεις.
	Αρχές για Καλύτερη Προπόνηση
	Αφού έχουμε αποφασίσει με ποια μέθοδο θα διδάξουμε τη δεξιότητα, θα χρειασθεί να προσδιορίσουμε τους κατάλληλους τρόπους προπόνησης. Καλό είναι στην επιλογή του τρόπου προπόνησης που θα κάνουμε, να λάβουμε υπόψη και τους ακόλουθους κανόνες: Διδάσκουμε ή επαναλαμβάνουμε την κατάλληλη άσκηση - δεξιότητα. Προπονούμε την άσκηση - δεξιότητα σε συνθήκες αγώνα, μόλις οι αθλητές μας είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι τέτοιο. Οι προπονήσεις, όταν διδάσκουμε νέες δεξιότητες - ασκήσεις ή συστήματα, πρέπει να είναι σύντομες και συχνές. Εξασφαλίζουμε τη βίωση για κάθε αθλητή ενός λογικού αριθμού επιτυχημένων εμπειριών σε κάθε προπόνηση. Κάνουμε την προπόνηση ψυχαγωγική. Αποφεύγουμε τις επαναλαμβανόμενες και ανιαρές προπονήσεις. Μπορούμε να κάνουμε τις προπονήσεις μας ψυχαγωγικές, χρησιμοποιώντας μία ποικιλία ασκήσεων και επινοήσεων, αλλάζοντας ευκαιριακά το πρόγραμμα της προπόνησης, έχοντας ενθουσιασμό, επιτρέποντας στην ομάδα να βοηθήσει στο σχεδιασμό των προπονήσεων και ''παίζοντας'' μπάσκετ κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Εκμεταλλευόμαστε όλο το χρόνο της προπόνησης εποικοδομητικά.
	Παρατήρηση και Αξιολόγηση της Απόδοσης
	Η διαδικασία με την οποία βοηθούμε τους αθλητές να διορθώσουν τα λάθη του, αρχίζει με την παρατήρηση και την αξιολόγηση της απόδοσής τους, για να προσδιορίσουμε αν τα λάθη τους είναι λάθη στη μάθηση ή λάθη στην εκτέλεση. Για τα λάθη στην εκτέλεση πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες για τις οποίες οι αθλητές μας δεν εκτελούν αυτά που ξέρουν, όσο καλά μπορούν. Αν τα λάθη οφείλονται στη μάθηση, τότε πρέπει να τους βοηθήσουμε να μάθουν τη δεξιότητα, πράγμα που μας ενδιαφέρει κυρίως σε αυτό το τμήμα του κεφαλαίου. Η πείρα είναι ο πλέον κοινός τρόπος, για να μάθουμε να διορθώνουμε λάθη. Μπορούμε να επισπεύσουμε την αργή διαδικασία της μάθησης με εμπειρίες από τη μελέτη της βιομηχανικής του αθλητισμού και της ψυχοκινητικής μάθησης, όπως επίσης και από τη λεπτομερή μελέτη του μπάσκετ. Μεγάλη βοήθεια επίσης μπορεί να μας δώσει η χρήση μαγνητοσκοπημένων ταινιών, όπου θα μπορούμε να παρατηρούμε τους αθλητές μας πιο προσεχτικά. Ένα από τα πλέον συχνά λάθη των προπονητών είναι η παροχή ανακριβών συμβουλών και ανατροφοδότησης για το πώς να διορθώσουν τα λάθη τους. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε πάντα να διορθώσουμε τα λάθη. Εσφαλμένη ανατροφοδότηση ή κακές συμβουλές θα βλάψουν τη διαδικασία της μάθησης περισσότερο από την παντελή έλλειψη ανατροφοδότησης ή συμβουλών. Αν δεν είμαστε σίγουροι για τα αίτια που προκαλούν το πρόβλημα ή για το πώς να το διορθώσουμε, συνεχίζουμε να το παρατηρούμε και να το αναλύουμε μέχρι να είμαστε απόλυτα βέβαιοι. Θα πρέπει να δούμε το λάθος να επαναλαμβάνεται πολλές φορές, πριν αποπειραθούμε να το διορθώσουμε.
	Σχεδιάζοντας για τη Διδασκαλία
	Σε μερικούς προπονητές δεν αρέσει να σχεδιάζουν το διδακτικό μέρος της εργασίας τους. Είναι δραστήριοι άνθρωποι και προτιμούν την προπονητική και τον αγώνα για τους αθλητές τους. Αλλά όπως είναι πλέον παγκόσμια γνωστό, ''η έλλειψη σχεδιασμού είναι σχεδιασμός για αποτυχία''. Ανεξάρτητα από το αγωνιστικό επίπεδο στο οποίο προπονούμε, τις γνώσεις μας για το άθλημα ή την πολυετή πείρα μας, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο που να μας καθοδηγεί. Χωρία κάποιο σχέδιο δε γνωρίζουμε πού πηγαίνουμε και μπορεί να καταλήξουμε σε απρόσμενο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια θα εξετάσουμε πώς αναπτύσσονται δύο τύποι σχεδίων που απαιτούνται στην προπονητική:    Α. Ένα σχέδιο για ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο,    Β. Ένα σχέδιο για κάθε προπόνηση.
	Συγκέντρωση Βασικών Πληροφοριών για την Ανάπτυξη ενός Σχεδίου για όλη την Αγωνιστική Περίοδο
	Πόσες προπονήσεις θα έχουμε σε ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο. Πόσους επίσημους και ανεπίσημους αγώνες θα έχουμε σε ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο. Πόσους αθλητές θα προπονούμε. Ποιο είναι το εύρος των ηλικιών των αθλητών μας. Ποια είναι τα επίπεδα των ικανοτήτων και η πείρα των αθλητών μας στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου. Ποιες εγκαταστάσεις διατίθενται για τις προπονήσεις. Ποιος εξοπλισμός διατίθεται για τις ανάγκες μας. Ποιες βοηθητικές πηγές (μαγνητοσκοπημένες ταινίες, φωτογραφίες, βιβλία, κλπ.) διατίθενται. Ποιοι άλλοι παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν το σχεδιασμό της αγωνιστικής περιόδου (καιρικές συνθήκες, πρόγραμμα σχολείων, φροντιστηρίων, σημαντικών αθλητικών γεγονότων κλπ.).
	Σχεδιασμός Αθλητικής Περιόδου
	Πολλοί προπονητές αποτυγχάνουν να αναπτύξουν λειτουργικούς σχεδιασμούς για την αγωνιστική περίοδο, επειδή είτε δε γνωρίζουν πώς να τους αναπτύξουν είτε νομίζουν ότι η διαδικασία σχεδιασμού είναι πολύ χρονοβόρα και πολύπλοκη. Θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να απομακρύνουμε αυτά τα εμπόδια για σχεδιασμό. Θα δείξουμε έναν ευθύ πολύ πρακτικό τρόπο για την ανάπτυξη ενός σχεδιασμού για την αγωνιστική περίοδο. Θα απαιτήσει λίγη εργασία, αλλά ο χρόνος που θα επενδύσουμε για σχεδιασμό θα αποδώσει μεγάλα ''μερίσματα'', οι αθλητές μας θα μάθουν περισσότερα, οι προπονήσεις μας θα είναι πιο ευχάριστες και θα εξοικονομήσουμε σημαντικό χρόνο μακροπρόθεσμα. Τα βήματα για την ανάπτυξη ενός σχεδιασμού αθλητικής περιόδου είναι: 1. Ο καθορισμός των στόχων της ομάδας. 2. Η αξιολόγηση των ικανοτήτων και των γνώσεων των αθλητών πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. 3. Ο σχεδιασμός των προπονήσεων.
	Καθημερινό Σχέδιο
	Σαν προετοιμασία επίσης για την ανάπτυξη του σχεδιασμού μας για την αγωνιστική περίοδο, απαιτείται ένα ημερήσιο σχέδιο, που θα πρέπει να περιέχει, εκτός των στόχων τεχνικής και τακτικής, τον αριθμό των προπονήσεων ή προπονητικών μονάδων και στόχους ψυχοκινητικής διάστασης. Το καθημερινό προπονητικό σχέδιο θα πρέπει να αποτελεί το συνδετικό κρίκο, όχι μόνο στο ετήσιο πρόγραμμα, αλλά και να συμβάλλει και στην επίτευξη των άμεσων και μικροπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων στόχων της ομάδας.
	Έλεγχος Πραγματικότητας
	Αφού κάνουμε τον κατάλογο των αντικειμένων που θέλουμε να διδάξουμε για καθέναν από τους στόχους, ελέγχουμε κάθε στοιχείο του για τη σχέση του με την πραγματικότητα. Για τους τεχνικούς και τους τακτικούς στόχους, αξιολογούμε την καταλληλότητα κάθε στοιχείου που πρέπει να διδαχτεί κάνοντας τις ακόλουθες ερωτήσεις: Έχουν οι αθλητές τη φυσική δύναμη και αντοχή να εκτελέσουν την άσκηση; Έχουν οι αθλητές ικανοποιητικό κινητικό συντονισμό, για να αρχίσουν να μαθαίνουν την άσκηση; Είναι η άσκηση ασφαλής για κατάλληλα προπονημένους αθλητές; Για όλους τους στόχους εξετάζουμε την καταλληλότητα του αντικειμένου που θα διδάξουμε κάνοντας τις ακόλουθες ερωτήσεις: Το συγκεκριμένο αντικείμενο συνεισφέρει στο διδακτικό στόχο πιο αποτελεσματικά από άλλες επιλογές; Ενδιαφέρονται οι αθλητές για την εκμάθηση του αντικειμένου; Αν όχι, πώς μπορεί να δημιουργηθεί ενθουσιασμός για την εκμάθηση σε αυτό το επίπεδο; Έχουν οι αθλητές ικανοποιητική συναισθηματική και γνωστική ωριμότητα, για να αρχίσουν την εκμάθηση του αντικειμένου; Αν η απάντηση σε οποιαδήποτε από αυτές τις ερωτήσεις είναι όχι, αντικαθιστούμε ή αφαιρούμε το στοιχείο από τον κατάλογο, ή διδάσκουμε τα προαπαιτούμενα που θα προετοιμάσουν τους αθλητές για την εκμάθηση του αντικειμένου που έχουμε επιλέξει. Έπειτα, ανασκοπούμε όλα τα στοιχεία πάλι, έχοντας κατά νου τις ακόλουθες συνθήκες, οι οποίες θα καθορίσουν πόσο μπορούμε να διδάξουμε:  Το διαθέσιμο χρόνο της προπόνησης. Τον αριθμό αθλητών ανά προπόνηση. Το επίπεδο φυσικής και ψυχοδυναμικής ανάπτυξης των αθλητών.  Τις εγκαταστάσεις, τον εξοπλισμό και τα διαθέσιμα χρήματα για την αγωνιστική περίοδο. Είναι καλή ιδέα να έχουμε στον κατάλογο λίγα περισσότερα στοιχεία από όσα νομίζουμε ότι μπορούμε να διδάξουμε κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, αλλά κρατάμε το σχεδιασμό ρεαλιστικό.
	Σειρά Διδασκαλίας για μία Περίοδο
	Βασικές αρχές εκπαίδευσης Καθορισμός στόχων Είδη ντρίπλας Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας Πάσα, ονόματα θέσεων και ρολόι Προσποιήσεις, στοιχεία του παιχνιδιού Σουτ, κύρια και δευτερεύοντα σφάλματα Φύλαξη αντιπάλου με ή χωρίς τη μπάλα Ξεμαρκάρισμα χωρία τη μπάλα Πλάγια αμυντικά βήματα Block out Επιθετικές στρατηγικές Ομαδική δουλειά Άμυνες εναντίον συγκεκριμένων επιθετικών σχημάτων Τύποι άμυνας Προοπτική επιτυχίας και αποτροπή αποτυχίας Εσωτερική κινητοποίηση Μέθοδοι αντιμετώπισης φυσικής πίεσης Μέθοδοι αντιμετώπισης ψυχοδιανοητικής πίεσης Πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας και τραυματισμών Στοιχεία ισορροπημένης δίαιτας Πρόληψη νερού και γεύματα πριν και μετά το παιχνίδι Παράγοντες μυϊκής ισχύος Ενεργειακή ισορροπία, ύπνος και ξεκούραση Σωματική διάπλαση και βάρος Επιθετικά συστήματα, έννοιες αεροβικής ισχύος, έννοιες αναεροβικής ισχύος Φάρμακα και τα αποτελέσματά τους στην υγεία και την αθλητική απόδοση Αθλητικό πνεύμα, σεβασμός κ.α. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο κατάλογος που μόλις ετοιμάσαμε, αντικατοπτρίζει μια σειρά εννοιών, που ανάλογα με τη φιλοσοφία μας και το επίπεδο που δουλεύουμε, θα προσπαθήσουμε να διδάξουμε. Κάθε στοιχείο που θα επιλέξουμε, θα πρέπει να διδάσκεται επανειλημμένα σε όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Επιπλέον ένα στοιχείο μπορεί να αποτελέσει μόνο ένα μέρος της προπόνησης ή μπορεί να είναι η μοναδική έμφασή της. Αυτό εξαρτάται από το σχεδιασμό μας. Τελικά προσπαθούμε να ισορροπήσουμε τη φυσική με την ψυχοδιανοητική δραστηριότητα. Αν και οι αθλητές μας χρειάζονται να μάθουν για πολλές έννοιες, αποφεύγουμε τον πειρασμό να κάνουμε απλώς διαλέξεις. Κρατάμε τις προπονήσεις μας γεμάτες ποικιλία και δραστηριότητα. Αν ακολουθήσουμε τα παρακάτω τρία βασικά βήματα σχεδιασμού θα έχουμε έναν καλό σχεδιασμό αγωνιστικής περιόδου και καθημερινών προπονήσεων. 1. Καθορισμός διδακτικών στόχων. 2. Επιλογή ασκήσεων (αντικειμένου διδασκαλίας) 3. Οργανωτική δομή της προπόνησης (οργάνωση διδακτέας ύλης). Αν και είναι λίγο χρονοβόρο, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο και θα εξοικονομήσουμε περισσότερο χρόνο, όταν θα σχεδιάζουμε τις προπονήσεις αργότερα. Αν είναι ο πρώτος μας σχεδιασμός αγωνιστικής περιόδου και ειδικά αν είναι η πρώτη μας χρονιά σαν προπονητές, το σχέδιό μας σίγουρα δε θα είναι τέλειο. Παρόλα αυτά μας δίνει μια οργανωμένη προσέγγιση και ένα συστηματικό τρόπο να βελτιώσουμε το σχέδιό μας αργότερα στην αγωνιστική περίοδο ή σε μελλοντικές αγωνιστικές περιόδους. Θα εξηγήσουμε επίσης τα δύο τελικά βήματα για το διαδακτικό σχεδιασμό έτσι, ώστε να είμαστε έτοιμοι για τις λίγες πρώτες προπονήσεις μας.
	Σχεδιασμός Προπονήσεων
	Η αξιολόγηση πριν την αγωνιστική περίοδο θα μας δώσει πολλές πληροφορίες για το πώς να σχεδιάσουμε τις προπονήσεις μας. Θα γνωρίζουμε περισσότερα για το τι γνωρίζουν ή δε γνωρίζουν οι αθλητές μας, για τις διαφορές στις γνώσεις και τις ικανότητες μέσα στην ομάδα και για τα στοιχεία στα οποία χρειάζεται να δώσουμε έμφαση στις αρχικές προπονήσεις. Στην πράξη, καθώς θα αναλύουμε τα αποτελέσματα της αξιολόγησής μας, μπορεί να θελήσουμε να τροποποιήσουμε μερικά αντικείμενα διδασκαλίας και τη σειρά με την οποία σχεδιάσαμε να τα διδάξουμε στο σχεδιασμό της αγωνιστικής περιόδου.  Τα βασικά στοιχεία ενός σχεδίου προπόνησης είναι:
		Στόχος προπόνησης Προσδιορίζουμε σαφώς τι θέλουμε οι αθλητές να γνωρίζουν ή να είναι ικανοί να εκτελέσουν σαν αποτέλεσμα αυτής της προπόνησης. Εξοπλισμός Κάνουμε έναν κατάλογο με τα αντικείμενα που χρειαζόμαστε για την προπόνηση (π.χ. μπάλες, εμπόδια, κώνους, ''ασπίδες''). Πριν την προπόνηση ελέγχουμε τον εξοπλισμό που σχεδιάζουμε να χρησιμοποιήσουμε, για να βεβαιωθούμε ότι είναι ασφαλής, καθαρός και λειτουργικός. Επίσης κάνουμε όποιες ειδικές διευθετήσεις χώρων απαιτούνται στις εγκαταστάσεις. Δραστηριότητες Προπόνησης Οι συνηθισμένες δραστηριότητες μιας προπόνησης και η σειρά με την οποία τυπικά συμβαίνουν, εξηγούνται στη συνέχεια. Χρησιμοποιούμε τον κατάλογο σαν οδηγό. Σε κάποιες όμως μπορεί να μη χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέρη ή να μην ακολουθήσουμε τη συγκεκριμένη σειρά. Πρέπει να αναπτύξουμε ένα χρονοδιάγραμμα για κάθε μέρος της προπόνησης το ποίο θα μας βοηθήσει να αξιοποιήσουμε το χρόνο σωστά και να επιτύχουμε το στόχο της προπόνησης. Αλλά δεν πρέπει να φοβόμαστε να αναπροσαρμόσουμε το χρονοδιάγραμμα, καθώς η προπόνηση εξελίσσεται. Οι αθλητές μπορεί να χρειάζονται περισσότερο χρόνο από αυτόν που εμείς προσδιορίσαμε για την εκμάθηση κάποιας δύσκολης δεξιότητας. Όλοι μπορεί κάποια στιγμή να ''κολλήσουν'' και θα πρέπει να εισάγουμε κάτι καινούριο, για να τους κινητοποιήσουμε.   Ζέσταμα (Προθέρμανση) Κάθε προπόνηση πρέπει να αρχίζει με προθέρμανση 10-15 λεπτών. Η αναγκαιότητα της πηγάζει από λόγους φυσιολογίας, πρόληψης τραυματισμών και ψυχολογικής ετοιμότητας. Προπόνηση δεξιοτήτων που έχουν προδιδαχθεί Οι προδιδαχθείσες δεξιότητες, ειδικά εκείνες στις οποίες οι αθλητές μας χρειάζονται βελτίωση, πρέπει να διδάσκονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία διαρκεί 20-40 λεπτά. Αυτή η προπόνηση πρέπει να παίρνει τη μορφή ασκήσεων που εμείς έχουμε σχεδιάσει ή πήραμε από άλλες πηγές. Οι ασκήσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές για την εκμάθηση της δεξιότητας, ευχάριστες και ασφαλείς. Είναι καλή ιδέα να επιτρέπουμε μερικές φορές στην ομάδα να βοηθά στο σχεδιασμό των ασκήσεων, γιατί οι αθλητές μας θα προπονηθούν σκληρότερα όταν μοιράζονται τη δημιουργία μιας άσκησης. Πρέπει να είμαστε όσο πιο δημιουργικοί μπορούμε, ώστε να αποφεύγουμε οι ασκήσεις να γίνονται μονότονες. Οι αθλητές μαθαίνουν πολύ λίγα εκτελώντας απλώς τις κινήσεις μιας άσκησης, όταν η προσοχή τους βρίσκεται μακριά από αυτό που κάνουν. Είναι καλή ιδέα να διαθέσουμε λίγο χρόνο σε αυτή τη νέα περίοδο για τους αθλητές να εξατομικεύσουν την προπόνησή τους. Απλώς τους αφήνουμε να ασκηθούν σε εκείνες τις δεξιότητες που χρειάζονται περισσότερη βελτίωση. Επιτρέπουμε να ασκηθούν στις δεξιότητες με όποιο τρόπο τους αρέσει, εφόσον αυτός είναι ασφαλής και αποτελεσματικός για μάθηση. Διδασκαλία και Προπόνηση Νέων Δεξιοτήτων Αυτό το μέρος της προπόνησης διαρκεί τυπικά 20-30 λεπτά. Συνήθως μικρός αριθμός δεξιοτήτων ή ασκήσεων διδάσκεται σε κάποια προπόνηση. Προπόνηση κάτω από Αγωνιστικές Συνθήκες Ένα σημαντικό κομμάτι των προπονήσεων θα πρέπει να αφιερώνεται στην προπόνηση δεξιοτήτων σε εξομοιωμένες συνθήκες αγώνα. Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου μπορεί να διαθέτουμε μόνο 20 λεπτά σε αυτή τη φάση της προπόνησης, αλλά καθώς η αγωνιστική περίοδος θα προχωρεί, σχεδιάζουμε να διαθέτουμε μέχρι και 40 λεπτά. Αυτή η φάση της προπόνησης δεν είναι απλώς χρόνος στον οποίο αφήνουμε τους αθλητές να παίξουν. Πρέπει να κατευθύνουμε και να ελέγχουμε το παιχνίδι τους, για να επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους, προσέχοντας όμως ο τρόπος που χρησιμοποιούμε να μην είναι ανυπόφορος. Επίσης θα πρέπει κάπου κάπου να τους ''χαρίζουμε'' λίγο χρόνο, επιτρέποντά στους να παίζουν χωρίς δικές μας παρεμβάσεις. Αποθεραπεία Όπως κάθε προπόνηση αρχίζει με προθέρμανση, έτσι οι δραστηριότητες κάθε προπόνησης πρέπει να τελειώνουν με την αποθεραπεία. Σχόλια Προπονητή Τα σχόλια του προπονητή στο τέλος της προπόνησης είναι απαραίτητα, αλλά δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 5-10 λεπτά. Είναι πολύ σημαντικό να ''κλείνουμε'' την προπόνηση με τα τελικά σχόλια για τους παρακάτω λόγους: Συνοψίζουμε το πώς η ομάδα προπονήθηκε, κατευθύνοντας τα σχόλιά μας σε ολόκληρη την ομάδα και όχι σε συγκεκριμένους αθλητές. Τους πληροφορούμε σε τι χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση. Τους επαινούμε για τις προσπάθειές τους και για ό,τι εκτελέσανε σωστά. Με ανεπίσημο τρόπο τους διδάσκουμε ένα ψυχοδιανοητικό ή ηθικό μάθημα, ανακαλώντας και σχολιάζοντας ένα περιστατικό που συνέβηκε κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Μπορούμε να επισημάνουμε μία ενέργεια καλού ή απαράδεκτου αθλητικού πνεύματος και πώς εντάσσεται μέσα στους ηθικούς διδακτικούς στόχους μας. Συνήθως θα συναντήσουμε αθλητές περισσότερο δεκτικούς σε αυτό τον τύπο πληροφόρησης, αν αποφύγουμε το κήρυγμα και ενθαρρύνουμε τη συζήτηση κάνοντας καλές ερωτήσεις. Πληροφορούμε την ομάδα για τον τόπο και το χρόνο της επόμενης προπόνησης και τους λέμε εν συντομία τι σκοπεύουμε να κάνουμε. Μπορούμε να ζητήσουμε προτάσεις από την ομάδα. Αξιολόγηση της Προπόνησης Αξιολογούμε κάθε προπόνηση μετά το τέλος της, όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Διαπιστώνουμε αν επιτεύχθηκαν οι στόχοι απόδοσης. Λαμβάνουμε υπόψη μας τις γνώμες των αθλητών μας και ζητάμε από τους βοηθούς προπονητές μας να συμβάλουν σε αυτή την αξιολόγηση. Μετά αρχειοθετούμε κάθε σχέδιο της προπόνησης. Το αρχειοθετημένο υλικό θα μας βοηθήσει στο σχεδιασμό της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Το παρακάτω γενικό σχέδιο προπονητικού σχεδιασμού μπορεί να αποτελέσει τη βάση ενός προσωπικού σχεδίου.
	Κατάλογος Ελέγχου Σχεδιασμού
	Παίκτες: Αριθμός, αρμοδιότητες, ηλικίες, φυσική ανάπτυξη. Εξοπλισμός, υλικοτεχνική υποδομή κλπ. Ημερομηνίες και χώροι διεξαγωγής αγώνων. Αργίες που βρίσκονται μέσα σε αθλητική περίοδο. Προσδιορισμός διδακτικών στόχων. Τεχνικοί και τακτικοί στόχοι. Κανονισμοί φυσικής κατάστασης. Ψυχοδιανοητικοί κανονισμοί. Ηθικοί κανονισμοί, οργάνωση αντικειμένου διδασκαλίας. Βασικές δεξιότητες ασκήσεις. Δεξιότητες απαραίτητες για τους αγώνες. Χρονική διάρκεια αρχικής διδασκαλίας. Σειρά διδασκαλίας. Αξιολόγηση γνώσεων και ικανοτήτων των αθλητών.  Κλίμακα αξιολόγησης. Μέθοδος εκτίμησης. Αποτελέσματα μεθόδου. Βίωση μερικής επιτυχίας για κάθε αθλητή. Αδυναμίες αθλητών. Καθημερινός προγραμματισμός Δημιουργία συνθηκών αγώνα. Ψυχαγωγία αθλητών. Ζέσταμα. Προπόνηση δεξιοτήτων που έχουν προδιδαχθεί. Διδασκαλία και προπόνηση νέων δεξιοτήτων. Προπόνηση κάτω από συνθήκες αγώνα. Αποθεραπεία. Σχόλια προπονητή. Αξιολόγηση προπόνησης. Συνάντηση και συζήτηση του σχεδιασμού με τους βοηθούς προπονητές.
	Αναζήτηση Βοήθειας
	Μπορούμε να βρούμε βοήθεια για την επιλογή των ασκήσεων - δεξιοτήτων που θα διδάξουμε από έναν αριθμό πηγών: Παρατηρούμε το άθλημα πώς παίζεται σε διάφορα επίπεδα δεξιότητας, έχοντας κατά νου το επίπεδο δεξιότητας της δικής μας ομάδας. Αναζητούμε βοήθεια στα πολλά βιβλία και τις μαγνητοσκοπημένες ταινίες που υπάρχουν για τη διδασκαλία του αθλήματός μας. Συμβουλευόμαστε πιο πεπειραμένους προπονητές. Συμβουλευόμαστε τους βοηθούς προπονητές μας, αν έχουμε. Ζητάμε τις απόψεις των αθλητών μας, αν είναι επαρκώς ώριμοι και πεπειραμένοι. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τις γνώσεις τους και τις ικανότητές τους. Προσοχή: Ένα συχνό λάθος που γίνεται από προπονητές σε όλο τον κόσμο (για να μην αναφέρουμε όλα τα λάθη σαν ελληνικό προνόμιο) είναι η λεπτομερής παρακολούθηση προπονητικών προγραμμάτων πολύ υψηλού επιπέδου (Α1, NCAA, NBA), η οποία δε συνοδεύεται από την ανάλογη προσπάθεια προσαρμογής στο επίπεδο που δουλεύουν ή η μάταιη προσπάθεια αντιγραφής των προγραμμάτων στο επίπεδό τους. ΠΗΓΗ : http://www.ellinogermaniki.gr/ep/tfl/gr/training-gr/091.htm